Nikkō

26 Mei
Goed geslapen.
Vanmorgen naar een bakkertje ontbijt gehaald (Vie de France – met musette muziek- in het station vlakbij).
Daarna op weg naar Nikkō. Er wordt bijna niet gesproken in de metro en trein; er zijn geen stilte coupés, maar je ziet wel verzoeken om de smartphone op “stil” te zetten.

Na Kasukabe zie je meer ruimte, dorpen, rijstvelden - in onderling kleine hoogteverschillen voor de irrigatie - en in verte heuvels.
Hier buiten de stad zijn boerderijen, stallen met koeien, bloemisterijen. De rijstplantjes uitzetten gaat mechanische met een soort tractortje. Later de beboste heuvels in, hier en daar een gedeelte bamboebos.
Na aankomst worden we opgehaald door de eigenaar en arriveren we bij de Park Lodge. Totale rust, bomen, vogels. Even omschakelen van de stad, maar zo gewend.

Meteen daarna aan de wandel gegaan naar het centrum; flinke tippel van 20 minuten naar beneden en als bestemming de Shinkyo brug. Een mooie brug over een stroom die weer uitmondt in de Inari rivier. Deze is “getemd” met veel stuwtjes, die al bijna 100 jaar geleden zijn aangebracht na een grote overstroming met veel slachtoffers en vernielde huizen.
Voor de honger hebben gegeten in een Japans eettentje, waar ook veel oudere Japanners kwamen eten.
Nog een flinke wandeling naar boven en terugblikken op een dag met treinen, gemiste verbinding en ingewikkelde spoormaatschappijen met weer eigen perrons; het was ff een zoekplaatje.